адрачэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. адрачыся.

2. Афіцыйны дакумент пра адмаўленне ад сваіх правоў. Падпісаць адрачэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрэагава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; зак.

Адказаць, адазвацца якім‑н. чынам на тое або іншае дзеянне, ўчынкі. Адрэагаваць на крытыку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

засяле́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. засяляць — засяліць і стан паводле знач. дзеясл. засяляцца — засяліцца. Засяленне новых зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затушо́ўка, ‑і, ДМ ‑шоўцы, ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затушоўваць — затушаваць і стан паводле знач. дзеясл. затушоўвацца — затушавацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зба́ўка, ‑і, ДМ збаўцы; ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. збаўляць — збавіць.

2. Збаўленая колькасць чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

віншава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вішнаваць.

2. Прывітанне з выпадку радаснай падзеі, знамянальнай даты. Навагодняе віншаванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вымярэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вымяраць — вымераць.

2. Велічыня, якая вымяраецца. Геаметрычная фігура ў трох вымярэннях.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выпіло́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. выпілоўваць — выпілаваць.

2. Упрыгожанне, выкананае з дапамогай пілы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рубка, ‑і, ДМ ‑бцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. вырубіць.

2. Месца, дзе высеклі лес; выруб, высечка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размо́л, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размолваць — размалоць.

2. з азначэннем. Спосаб, якасць мліва. Мука простага размолу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)