наця́жка, ‑і, ДМ ‑жцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. нацягнуць (у 1 знач.) і стан паводле дзеясл. нацягнуцца (у 1 знач.).
2. Неправамернае дапушчэнне чаго‑н. У .. рабоце сустракаюцца часамі нацяжкі, надуманыя паралелі. Івашын. Алесь пацяшае.. [маці], часамі з горкай нацяжкай, што Толя напэўна жывы — ён ваюе і прыйдзе. Брыль.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
папаўне́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. папаўняць — папоўніць і стан паводле знач. дзеясл. папаўняцца — папоўніцца.
2. Тое, чым папаўняецца што‑н. (часцей пра войскі, кадры і пад.). Калі ў батальён прыйшло папаўненне, урачу прыбавілася клопатаў. Дудо. Сярод новага папаўнення, якое прыйшло ў кавальскі цэх, быў і Чыгагураў. Данілевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
інсцэніро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.
1. Дзеянне паводле дзеясл. інсцэніраваць (у 1 знач.). Інсцэніроўка апавядання.
2. Інсцэніраваны твор, спектакль. Ставіць інсцэніроўкі. Інсцэніроўка аповесці М. Лынькова «Міколка-паравоз».
3. перан. Дзеянне паводле дзеясл. інсцэніраваць (у 2 знач.); разыгрыванне. Капітану стала ясна — забітага неслі ад дарогі, бой — звычайная імітацыя, інсцэніроўка... Ваданосаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
згуртава́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. згуртаваць (у 2 знач.); дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. згуртавацца. Рыбакоў доўга расказваў пра марксізм, пра тое, як згуртоўваецца рабочы клас у Расіі і хто перашкаджае гэтаму згуртаванню. Асіпенка.
2. Злучэнне, аб’яднанне. Лясы жывілі і множылі партызанскія групы і цэлыя згуртаванні іх. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падска́кванне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. падскакваць — падскочыць (у 1, 3 знач.), падскакаць (у 1 знач.).
2. Разм. Прытанцоўванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
падско́кванне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. падскокваць — падскочыць (у 1, 3 знач.), падскакаць (у 1 знач.).
2. Разм. Прытанцоўванне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пазы́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
Разм.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пазычыць.
2. Тое, што пазычана, узята ў доўг.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
нясе́нне 1, ‑я, м.
Выкананне якіх‑н. абавязкаў. Нясенне варты.
нясе́нне 2, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. несці 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наліто́ўка, ‑і, ДМ ‑тоўцы, ж.
Уст.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. налітоўваць — налітаваць.
2. Метал, налітаваны на што‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыбліжэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прыбліжаць — прыблізіць і прыбліжацца — прыблізіцца.
2. Спец. Прыбліжанасць (рашэння, вылічэння). Ступень прыбліжэння.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)