зато́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заточваць — затачыць.
2. Заточанае, сточанае месца. Ніжняя заточка лемяша.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)