прадвызначэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прадвызначаць — прадвызначыць.

2. Тое, што прадвызначана, прызначана каму‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пракле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы; Р мн. ‑клеек; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праклейваць — праклеіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прапла́ўка, ‑і, ДМ ‑плаўцы; Р мн. ‑плавак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праплаўляць — праплавіць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прасу́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прасушваць — прасушыць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надсе́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надсячы.

2. Надсечанае месца. Зрабіць надсечкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нако́ўка, ‑і, ДМ ‑коўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. накаваць.

2. Тое, што прыроблена каваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

насві́стванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. насвістваць — насвістаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Пачулася ціхае насвістванне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нашэ́птванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. нашэптваць.

2. Тое, што нашаптана; нашаптаныя словы. Слухаць нашэптванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

патэнцы́раванне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне, якое заключаецца ў знаходжанне ліку па даным лагарыфме і з’яўляецца адваротным лагарыфмаванню.

[Ад ням. potenzieren — узводзіць у ступень.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабо́ры, ‑аў; адз. няма.

Дзеянне паводле дзеясл. перабіраць (у 2 знач.) і перабірацца — перабрацца (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)