пракле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы; Р мн. ‑клеек; ж.
Дзеянне паводле дзеясл. праклейваць — праклеіць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)