зацвя́каць
‘пачаць цвякаць - утвараць гукі, характэрныя для хадзьбы па гразі, забалочаным месцы і пад.; ляскаць жалезным прадметам’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зацвя́каю |
зацвя́каем |
| 2-я ас. |
зацвя́каеш |
зацвя́каеце |
| 3-я ас. |
зацвя́кае |
зацвя́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
зацвя́каў |
зацвя́калі |
| ж. |
зацвя́кала |
| н. |
зацвя́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зацвя́кай |
зацвя́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зацвя́каўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зашкумата́ць
‘пачаць шкуматаць - матляючы, тузаючы ў розныя бакі, ірваць, імкнуцца парваць каго-небудзь, што-небудзь на часткі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашкумата́ю |
зашкумата́ем |
| 2-я ас. |
зашкумата́еш |
зашкумата́еце |
| 3-я ас. |
зашкумата́е |
зашкумата́юць |
| Прошлы час |
| м. |
зашкумата́ў |
зашкумата́лі |
| ж. |
зашкумата́ла |
| н. |
зашкумата́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зашкумата́й |
зашкумата́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зашкумата́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зашкума́ціць
‘пачаць шкумаціць - матляючы, тузаючы ў розныя бакі, ірваць, імкнуцца парваць каго-небудзь, што-небудзь на часткі’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зашкума́чу |
зашкума́цім |
| 2-я ас. |
зашкума́ціш |
зашкума́ціце |
| 3-я ас. |
зашкума́ціць |
зашкума́цяць |
| Прошлы час |
| м. |
зашкума́ціў |
зашкума́цілі |
| ж. |
зашкума́ціла |
| н. |
зашкума́ціла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
зашкума́ць |
зашкума́цьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
зашкума́ціўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
замянці́ць, ‑мяняў, ‑менціш, ‑менціць; зак.
1. Пачаць мянціць касу мянташкай.
2. перан. Разм. Пачаць гаварыць многа і без толку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зазноби́ть сов.
1. безл. пача́ць трэ́сці, пача́ць калаці́ць, затрэ́сці, закалаці́ць;
меня́ (его́) зазноби́ло мяне́ (яго́) пачало́ трэ́сці (калаці́ць);
2. (заморозить) обл. замаро́зіць, застудзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
приня́ться
1. (взяться) узя́цца; (начать) пача́ць, распача́ць;
приня́ться за рабо́ту узя́цца за рабо́ту (пача́ць, распача́ць рабо́ту);
2. (привиться) прыня́цца;
ро́зы приняли́сь ру́жы прынялі́ся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заве́сціся, -вяду́ся, -вядзе́шся, -вядзе́цца; -вядзёмся, -ведзяце́ся, -вяду́цца; -вядзі́ся; зак.
1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць вадзіцца, зрабіцца наяўным.
Завялося знаёмства.
Грошы завяліся.
2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Узнікнуць, распладзіцца.
У садзе завяліся шкоднікі.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Пачаць дзейнічаць, будучы заведзеным (гл. завесці ў 7 знач.).
Гадзіннік завёўся.
Матор не завёўся.
4. Пачаць спрэчку, бойку і пад. з кім-н. (разм.).
З. сварыцца з кім-н. Ужо завёўся на паўдня (перан.: гаварыць надта доўга і бесперастанку).
|| незак. заво́дзіцца, -во́джуся, -во́дзішся, -во́дзіцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
накі́нуцца, -нуся, -нешся, -нецца; -нься; зак.
1. на каго (што). Кінуўшыся, напасці на каго-н.
Ваўкі накінуліся на авечак.
2. на каго (што). Пачаць раптам папракаць, лаяць каго-н.
Н. на чалавека з лаянкай.
3. на што. Пачаць з азартам, прагнасцю што-н. рабіць.
Н. на ежу.
|| незак. накіда́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і накі́двацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
па́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, парт, ж.
Школьны стол з нахільнай дошкай, злучаны з лаўкай.
Сесці за парту (таксама перан.: пачаць вучыцца).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
загрыме́ць, -млю́, -мі́ш, -мі́ць; -мі́м, -міце́, -мя́ць; -мі́; зак.
1. Пачаць грымець.
Загрымеў гром.
2. З грукатам упасці, зваліцца (разм.).
З. уніз па прыступках.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)