Verbum

падара́ць, ‑ару, ‑арэш, ‑арэ; ‑аром, ‑араце; зак., што і чаго.

Разм. Узараць дадаткова. Падараць яшчэ крыху поля.

нарту́ціць, ‑ртучу, ‑ртуціш, ‑ртуціць; зак., што.

Спец. Нанесці ртуць на паверхню чаго‑н.; накрыць што‑н. ртуццю.

насса́ць, ‑есу, ‑ссеш, ‑ссе; ‑сеем, ‑ссяце; зак., чаго.

Пры дапамозе ссання атрымаць, здабыць (пра вадкасць). Нассаць малака.

незычлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не зычыць дабра людзям, праяўляе непрыязнасць, непрыхільнасць да каго‑, чаго‑н. Незычлівая крытыка.

прыкача́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Спец. Ушчыльніць (катком) паверхневы слой чаго‑н. Прыкачаць поле перад сяўбой.

прыку́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм. Тое, ад чаго прыкурваюць. Пакуль [старшына] ладзіў прыкурку, усе маўчалі. Быкаў.

прымалаці́ць, ‑лачу, ‑лоціш, ‑лоціць; зак., што і чаго.

Разм. Намалаціць дадаткова, дадаць да намалочанага раней. Прымалаціць збожжа.

паначы́, прысл.

Разм. Тое, што і поначы. [Сяляне:] — Што вы за людзі? Чаго паначы швэндаецеся па лесе? Лынькоў.

папрыла́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прыладзіць, прырабіць да чаго‑н. усё, многае. Папрыладжваць замкі да дзвярэй.

папрысо́ўвацца, ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Прысунуцца да каго‑, чаго‑н. — пра ўсіх, многіх. Папрысоўвацца адзін да аднаго.