набракава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; зак., што і каго-чаго.
Разм. Забракаваць у якой‑н. колькасці. Набракаваць тавару.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)