узя́цце, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. узяць (гл. браць у 2–5 і 13 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уцяка́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. уцякаць 2 — уцячы 2 (у 1–3 знач.); уцёкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
чмяк, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. чмякаць — чмякнуць і чмякацца — чмякнуцца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
юрк, выкл. у знач. вык.
Разм. Ужываецца паводле знач. дзеясл. юркнуць. Юрк [ваўчыца] ў нару. Ермаловіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ізаля́цыя, ‑і, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. ізаляваць; ізаляванне. Ізаляцыя інфекцыйна хворых. Закончыць ізаляцыю электраправодкі.
2. Стан паводле знач. дзеясл. ізалявацца; раз’яднанасць з іншымі, ізаляванае становішча.
3. Рэчыва, матэрыял, якімі ізалююць што‑н.; ізалятар (у 1 знач.). Ахаваць правады двайной ізаляцыяй.
[Фр. isolation — адасабленне, раз’яднанне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заспакае́нне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. заспакоіць і стан паводле знач. дзеясл. заспакоіцца. Сваёю заяваю Мікіта ў значнай ступені паспрыяў заспакаенню таго разброду, што пачаўся паміж затонцамі. Колас. Адзіны выхад — трэба ехаць на Паволжа і там знайсці заспакаенне ў працы. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
разбурэ́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. разбураць — разбурыць, дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. разбурацца — разбурыцца.
2. Вынік гэтага дзеяння, пашкоджанне, прычыненае гэтым дзеяннем. [Мікалай:] — Цяпер вось амаль усю зіму жыў у [Маскве], але разбурэнняў ніякіх не бачыў. Усё на сваім месцы. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тушо́ўка 1, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. тушаваць 1.
2. Цені, штрыхі, якія наносяцца на малюнак, план, карту і пад. Палажыць тушоўку на малюнак.
тушо́ўка 2, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. тушаваць 2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надвя́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надвязаць.
2. Тое, што надвязана.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
надкле́йка, ‑і, ДМ ‑клейцы, ж.
1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. надклеіць.
2. Тое, што надклеена.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)