Verbum

вячэ́ра, ‑ы, ж.

Спажыванне ежы вечарам. Вячэра цягнулася ў гэты вечар доўга. Чорны. // Сама гэта ежа. Маці збірала на стол познюю вячэру. Кулакоўскі.

гаспады́ньскі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які мае адносіны да гаспадыні, звязаны з работай гаспадыні. Гаспадыньская справа. □ Насцечка зусім страціла сваю ранейшую гаспадыньскую сталасць. Чорны.

дзік, ‑а, м.

Дзікі кабан; вепр. Дзік ходзіць з дзічыхай, За ім — табун воўчы. Купала. Стары чорны дзік-сякач ідзе звычайна наперадзе. «Маладосць».

дзюба́сты, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і дзюбаты. Дгюбастая птушка кінулася ў куст. Чорны. На паліцах, Паміж усяго — Ножык з дзюбастым бліскучым лязом. Броўка.

камо́рнікаў, ‑ава.

Які належыць каморніку. На стале ляжалі планы і каморнікавы рысункі. Чорны. Кармянчане панура і маўкліва паглядалі здалёку на каморнікаву работу. Крапіва.

карчане́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; незак.

Моцна азябшы, траціць адчувальнасць. Рукі карчанеюць на марозе. □ Цэментовая падлога ў камеры намерзла, босыя ногі пачалі карчанець. Чорны.

ква́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; незак., на каго-што.

Разм. Тое, што і квапіцца. — А на доктара мы не лішне квапім — Бандарчык дзешавей. Чорны.

ляскаце́ць, ‑качу, ‑каціш, ‑каціць; незак.

Тое, што і ляскатаць. Старшыня ўстае і ляскаціць сваёю лінейкаю. Мурашка. На гасцінцы раз-пораз ляскацелі колы. Чорны.

маладзі́к, ‑а, м.

Месяц у першай квадры. Ужо стаяў поўны вечар. Паднімаўся маладзік. Чорны. Празрысты, як ільдзінка, сярпок маладзіка раставаў на небе. Хомчанка.

начака́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Доўга прачакаць. Начакацца адказу. □ Мужчыны дзень пры дні выязджалі ў поле, бо начакалася зямля за зіму плугоў. Чорны.