зацвіта́нне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. зацвітаць — зацвісці; пачатак цвіцення. Зацвітанне садоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заця́гванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. зацягваць ​1 — зацягнуць ​1 (у 3, 4,6, 9 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заштрыхо́ўка, ‑і, ДМ ‑хоўцы, ж.

Разм. і спец. Дзеянне паводле знач. дзеясл. заштрыхоўваць — заштрыхаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

збяга́нне, ‑я. н.

Дзеянне паводле дзеясл. збягаць (у 1 знач.) — збегчы (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зво́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. звозіць — звезці (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

згара́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. згараць ​1 — згарэць.

•••

Рухавік унутранага згарання гл. рухавік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігра́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. іграць (у 1 знач.). Які музыкант, такое ігранне. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рпанне і карпа́нне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. корпаць, карпаць і корпацца, карпацца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыябіяло́гія, ‑і, ж.

Раздзел біялогіі, які вывучае дзеянне на жывыя арганізмы нізкіх і звышнізкіх тэмператур.

[Ад грэч. krýos — холад, мароз і слова біялогія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куга́канне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. кугакаць, а таксама гукі гэтага дзеяння. Кугаканне савы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)