бласлаўленне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. бласлаўляць — блаславіць.

2. Тое, што і благаславенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)