напуска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. напускаць ​1 — напусціць (у 2 знач.) і напускаць ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прато́чка, ‑і, ДМ ‑чцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. праточваць — пратачыць ​1 (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пратэрміно́ўка, ‑і, ДМ ‑ноўцы; Р мн. ‑новак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пратэрміноўваць — пратэрмінаваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыкі́дванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. прыкідваць — прыкі́даць, прыкінуць і прыкідвацца — прыкінуцца (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыме́рка, ‑і, ДМ ‑рцы; Р мн. ‑рак; ж.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прымерваць — прымераць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прыпра́ўка, ‑і, ДМ ‑праўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прыпраўляць — прыправіць (у 2, 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прырашчэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прырасці, прырасціць.

2. Павелічэнне, прыбаўленне. Прырашчэнне скорасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папля́скванне, ‑я, н.

Разм. Дзеянне паводле знач. дзеясл. папля́скваць — папля́скаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасо́ўванне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. пасоўваць — пасунуць.

2. Невялікае зрушэнне (пра льды).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прабі́ўка, ‑і, ДМ ‑біўцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. прабіваць — прабіць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)