Verbum

закаштава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., чаго і без дап.

Разм. Паспрабаваць на смак; пакаштаваць. Закаштаваць каравая.

вы́тапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Нагрэўшы, здабыць, вылучыць з чаго‑н. плаўкае рэчыва. Вытапіць сала.

вяры́цельны, ‑ая, ‑ае.

Кніжн. Які сведчыць пра даручэнне каму‑н. чаго‑н.

•••

Вярыцельная грамата гл. грамата.

гіпер...

Прыстаўка, якая паказвае на перавышэнне чаго‑н. у параўнанні з нормай, напрыклад: гіпертанія; проціл. гіпа...

[Грэч. hypér — над, звыш.]

дагартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Скончыць гартаванне чаго‑н.; давесці да патрэбнага гарту. Дагартаваць нож.

дагла́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак., што.

Скончыць гладжанне чаго‑н., пагладзіць усё. Дагладзіць плацце. Дагладзіць бялізну.

даліза́ць, ‑ліжу, ‑ліжаш, ‑ліжа; зак., што.

Скончыць лізанне чаго‑н.; злізаць да канца. Шчаня далізала малако.

далуза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Закончыць лузанне чаго‑н., палузаць усё. Далузаць фасолю. Далузаць арэхі.

дапаласка́ць, ‑лашчу, ‑лошчаш, ‑лошча; зак., што.

Скончыць паласканне чаго‑н., выпаласкаць поўнасцю, да канца. Дапаласкаць бялізну.

датрапа́ць, ‑траплю, ‑трэплеш, ‑трэпле; заг. датрапі; зак., што.

Скончыць трапаць, завяршыць трапанне чаго‑н. Датрапаць лён.