Verbum

брыня́ць, 1 і 2 ас. звычайна не ўжыв., -ня́е; незак.

1. Разбухаць, павялічвацца ў аб’ёме ад вільгаці.

2. Павялічвацца ў працэсе росту, напаўняючыся пажыўнымі сокамі.

вы́кладка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

1. гл. выкласці.

2. звычайна мн. Разлік, вылічэнне.

Матэматычныя выкладкі.

3. Паходная амуніцыя салдата.

Баявая в.

по́дступ, -у, м.

1. гл. падступіць.

2. звычайна мн. -ы, -аў. Месца, шлях для падыходу, прыбліжэння да чаго-н.

Баі ішлі на подступах да горада.

прыпе́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -пе́вак, ж.

Кароткая, звычайна чатырохрадковая песня жартаўлівага або сатырычнага зместу.

А за песні, за прыпеўкі палюбілі мяне дзеўкі.

зачы́ншчык, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто пачынае што-н. (звычайна непрыстойнае).

З. бойкі.

|| ж. зачы́ншчыца, -ы, мн. -ы, -чыц.

|| прым. зачы́ншчыцкі, -ая, -ае.

папа́хваць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ае; незак.

Злёгку, крыху пахнуць чым-н. (звычайна непрыемным).

З куфра папахвала (безас.) цвіллю.

Мяса папахвае (пачынае псавацца).

банкно́ты, -аў, адз. банкно́т, -а, М -но́це, м.

Грашовыя знакі, зробленыя з паперы ці іншых матэрыялаў, звычайна прамавугольнай формы.

|| прым. банкно́тны, -ая, -ае.

Банкнотнае абарачэнне.

абу́так, -тку, м.

Выраб са скуры ці іншых матэрыялаў, звычайна з цвёрдай падэшвай, які носяць на нагах.

Зімовы а.

Вытворчасць абутку.

|| прым. абутко́вы, -ая, -ае.

ава́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

Працяглыя, бурныя воплескі, радасныя воклічы як адабрэнне чаго-н., захапленне чым-н. (звычайна на тэатральных пастаноўках, мітынгах).

Гучныя авацыі.

інтэрнату́ра, -ы, ж.

Форма паслядыпломнай спецыялізацыі маладога ўрача — яго пракгычная (звычайна на працягу года) работа ў клініках, бальніцах, якая дае яму званне спецыяліста.

Прайсці інтэрнатуру.