мярцві́ць, 1 ас. адз. звычайна не ўжыв., -віш, -віць; -вім, мерцвіце́, -вя́ць; незак., каго-што.

1. Пазбаўляць жыцця, губіць.

2. перан. Рабіць пустынным, змярцвелым (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)