Verbum

хуліга́ністы, -ая, -ае (разм.).

1. Схільны да хуліганства.

Х. хлопец.

2. Такі, як у хулігана.

Хуліганістыя манеры.

падве́ржаны, -ая, -ае.

Які падвяргаецца якому-н. уздзеянню, схільны да чаго-н.

П. хваробам.

|| наз. падве́ржанасць, -і, ж.

грахаво́днік, -а, мн. -і, -аў, м. (разм.).

Чалавек, схільны да амаральных паводзін.

|| ж. грахаво́дніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

самаўла́дны, -ая, -ае.

1. гл. самаўладства.

2. Схільны загадваць, падпарадкоўваць сваёй волі.

С. характар.

|| наз. самаўла́днасць, -і, ж.

злоязы́чны, -ая, -ае (уст.).

Схільны да злых нагавораў, рэзка адмоўнай ацэнкі каго-, чаго-н.

|| наз. злоязы́чнасць, -і, ж.

падазро́ны, -ая, -ае.

1. Які выклікае падазрэнне.

П. кашаль.

2. Схільны падазраваць, недаверлівы.

П. характар.

|| наз. падазро́насць, -і, ж.

жулікава́ты, -ая, -ае.

1. Схільны жульнічаць, махляваць.

Ж. чалавек.

2. Уласцівы жуліку; хітры.

Ж. выгляд.

|| наз. жулікава́тасць, -і, ж.

летуце́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто схільны да летуцення, аддаецца летуценням.

|| ж. летуце́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

каке́тлівы, -ая, -ае.

Схільны да какецтва, які мае прыгожы, прывабны выгляд.

Какетлівая жанчына.

Какетлівае ўбранне.

|| наз. каке́тлівасць, -і, ж.

слязлі́вы, -ая, -ае.

1. Схільны часта плакаць.

Слязлівая дзяўчынка.

2. Які плача, жаласны.

С. голас.

|| наз. слязлі́васць, -і, ж.