летуце́ннік, -а, мн. -і, -аў, м.

Той, хто схільны да летуцення, аддаецца летуценням.

|| ж. летуце́нніца, -ы, мн. -ы, -ніц.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)