Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
схі́льны, ‑ая, ‑ае; дачаго, зінф.
1. Які мае схільнасць да чаго‑н. Схільны да навукі. □ Горш за ўсё .. [Васіль Паўлавіч] ненавідзіць людзей, схільных да якіх-небудзь махінацый, ашуканства.Кулакоўскі.Большасць вучоных схільна думаць, што кашалот даваў нырца ў пошуках харчу і выпадкова натрапіў на кабель.Матрунёнак.// Які мае задаткі да чаго‑н. Схільны да меланхоліі. Схільны прастуджвацца.
2. Які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго‑н. Адны — рыбалку паважаюць — Ля пелькі з блешняй могуць векаваць. Другія — ў даміно казла ганяюць. А трэцім падабаецца спяваць. Трапляюцца і схільныя да пляшкі.«Вожык».[Ванда Адамаўна:] — Яны, маладыя, схільны да ўсяго новага.Грамовіч.
3. Які мае які‑н. намер, жаданне; гатовы да чаго‑н. [Камсорг] бачыў, што сход не схільны асуджаць учынак Былінскага.Шахавец.Ён, як кадравы ваенны, камандзір, быў схільны не толькі весці разведку, але і распачынаць партызанскую вайну тут, у стэпах.Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
схі́льны (дачаго-н.) genéigt, veránlagt;
я схі́льны ду́маць … ich bin genéigt zu gláuben …; ich könnte beináh(e) gláuben …
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Схі́льны ’які выказвае прыхільнасць, слабасць да чаго-небудзь; гатовы да чаго-небудзь’ (ТСБМ). Да схіліць < хіліць (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
скло́нныйсхі́льны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)