Verbum

рыфмава́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -му́ецца; незак.

Утвараць рыфму.

Гэтыя словы рыфмуюцца паміж сабой.

непрысто́йнасць, -і, ж.

1. гл. непрыстойны.

2. мн. -і, -ей. Непрыстойны ўчынак, непрыстойныя словы.

Нагаварыць непрыстойнасцей.

неўздага́д, безас., у знач. вык. (разм.).

Не здагадацца, не зразумець; няўцям.

Яго словы мне былі н.

кляцьба́, -ы́, ж.

1. гл. клясці.

2. Словы лаянкі, якімі выказваюць пажаданне зла, няшчасця каму-н.; праклён.

адчака́ньваць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Тое, што і чаканіць (у 2 знач.).

А. словы.

А. крокі.

цэнзу́рны, -ая, -ае.

1. гл. цэнзура.

2. Прыстойны, дапушчальны.

Не зусім цэнзурныя словы.

|| наз. цэнзу́рнасць, -і, ж.

паўпі́сваць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак., каго-што.

Упісаць усіх, многіх або ўсё, многае.

П. прапушчаныя словы.

каве́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак., што.

Няправільна вымаўляць, скажаць, перакручваць.

К. словы.

К. тэкст.

|| наз. каве́рканне, -я, н.

сарамлі́вы, -ая, -ае.

1. Які саромеецца, бянтэжыцца; нясмелы.

С. хлапец.

2. Непрыстойны.

Сарамлівыя словы.

|| наз. сарамлі́васць, -і, ж.