наставля́ть​II несов. (учить) навуча́ць, павуча́ць; (направлять) накіро́ўваць;

◊

наставля́ть на путь и́стинный накіро́ўваць на пра́вільны шлях.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

тво́рческий тво́рчы;

тво́рческий путь писа́теля тво́рчы шлях пісьме́нніка;

тво́рческий ве́чер тво́рчы ве́чар;

тво́рческий коллекти́в тво́рчы калекты́ў;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

азна́чыць сов.

1. определи́ть;

а. геагра́фію як наву́ку — определи́ть геогра́фию как нау́ку;

2. (указать направление, путь) наме́тить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

самока́тный самака́тны;

самока́тная отка́тка угля́ горн. самака́тная адка́тка ву́галю;

самока́тный путь самака́тная даро́га;

самока́тный батальо́н воен. самака́тны батальён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

око́льный

1. кружны́;

око́льный путь кружны́ шлях;

2. перен. абхо́дны, цёмны;

око́льным путём абхо́дным шля́хам;

3. (окрестный) уст. навако́льны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Пуць 1 ’дарога, шлях’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Сл. ПЗБ), ’чыгунка’ (Жд. 1, Сл. ПЗБ)’, ’пуцявіна, пуціна, жыццёвы шлях’ (ТС, Сл. ПЗБ), а таксама пуць, ж. р. пуця́ (Янк. 2, Сл. ПЗБ), ст.-бел. путь ’паход; дарога’ (Ст.-бел. лексікон), сюды ж пуці́на, пуцяві́на ’дарога’ (Яруш.), пуці́нка ’сцежка’ (барыс., Шн. 2), укр. путь ’шлях, дарога’, рус. путь, польск. pąć ’падарожжа, дарога’, чэш. pouť ’багамольства, пяльгрымка’, славац. púť ’праход, шлях’, в.-луж. puć, н.-луж. puś ’дарога, чыгунка; падарожжа’, палаб. pǫt ’дарога’, славен. pọ́t ’шлях, дарога’, серб.-харв. пу̑т, балг. път, макед. пат. Прасл. *pǫtь ’шлях, дарога’ звязана з асновай і.-е. *pent‑ ’ступаць, ісці, знаходзіць’ і суадносіцца з назвамі дарог ад кораня *pont‑/pṇt‑: ст.-інд. pánthāh, грэч. πόντος ’марскі шлях, мора’, πάτος ’сцежка’, лац. pons ’гаць, мост’, ст.-в.-ням. pfad ’сцежка’, з іншым вакалізмам прус. pintis ’шлях’ (Фасмер, 3, 413; Скок, 3, 86–87; Шустар-Шэўц, 2, 1187; Глухак, 513; Сной, 477; Чарных, 2, 85 і інш.).

Пуць 2 ’лад, парадак, мера’ (Нас.), ’толк, розум’ (Ян.; в.-дзв., Сл. ПЗБ), ’памяць’ (паст., шальч., шчуч., Сл. ПЗБ), ’дабро’: ні будзіць зь цібе пуці (Бяльк.), сюды ж пуця́чы ’варты, каштоўны, добры’ (Бяльк., Ян.), пу́тны ’талковы’ (гл.), параўн. укр. путня́ ’шлях; толк’, рус. без путя́ ’без толку, дарэмна, без прычыны, карысці’. Утворана на базе пераноснага ўжывання пуць ’дарога; жыццёвы шлях’, г. зн. ’правільны шлях’ у выніку пераасэнсавання пад уплывам фразеалагізмаў і выразаў тыпу пуця ни въ чомь не знаешь, безъ пуця сваволитъ (Нас.), бяспу́тны, непуцёвы і пад.; меркаванне Грынавяцкене і інш. пра запазычанне з літ. pùtė ’курыца’; перан. ’разуменне’ (LKK, 16, 187), паводле Лаўчутэ (Балтизмы, 147), недастаткова аргументаванае.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

запасны́

1. прил. запасно́й, запа́сный;

з. ключ — запасно́й ключ;

з. пуць — запасно́й (запа́сный) путь;

2. в знач. сущ. воен. запасно́й

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́льний далёкі;

да́льний путь далёкі шлях;

да́льнее о́зеро далёкае во́зера;

◊

без да́льних слов без лі́шніх слоў;

да́льняя доро́га да́льняя даро́га.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прегради́ть сов. перагарадзі́ць, мног. паперагаро́джваць; (путь, проход) заступі́ць; перапыні́ць; (воспрепятствовать) забарані́ць;

часово́й прегради́л ему́ доро́гу вартавы́ перагарадзі́ў (заступі́ў) яму́ даро́гу;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

да́льше сравнит. ст.

1. нареч. дале́й;

да́льше что бы́ло? дале́й што было́?;

2. прил. дале́йшы;

э́тот путь да́льше гэ́ты шлях дале́йшы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)