прорабо́тать сов.

1. (какое-то время) прапрацава́ць; прарабі́ць;

2. (изучить) разг. прапрацава́ць;

3. (подвергнуть суровой критике) разг. прабра́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

паспавяда́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

1. Справіць абрад споведзі. [Шаптуха:] — А бацюшку на ўсякі выпадак паклічце, хай паспавядае, усё можа быць. Скрыпка.

2. перан. Разм. Прабраць каго‑н. за што‑н. — Ты, Дзямід Мікалаевіч, пачакай, — спыніў яго Міхась Раманавіч. — Трэба цябе паспавядаць, а то прыязджаеш у Мінск і вачэй не паказваеш. Паслядовіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

продра́ть сов., разг.

1. прадра́ць, прадзе́рці, мног. папрадзіра́ць;

2. (сделать выговор) прост. прабра́ць;

◊

продра́ть глаза́ прост. прадра́ць (прадзе́рці) во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

наківа́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм.

1. Пагразіць, ківаючы пальцам. І як ні біся, ні старайся, Хоць на кавалкі разрывайся, Прычэпку [пан] знойдзе і аблае, Яшчэ й пад носам наківае. Колас.

2. перан. Прабраць. [Яраш] сам працаваў з манцёрамі і мантажнікамі вечарамі. Плаціў ім прэміяльныя са сваёй кішэні. За гэтае дзівацтва яму ўжо неяк раней наківалі на партбюро. Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́гаварыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

1. што. Вымавіць, сказаць. Слова не дае выгаварыць. □ — Казічак, сыночак... — паўтарае адно маці — і больш ні слова не можа выгаварыць. Васілевіч.

2. што. Разм. Дамагчыся абяцання чаго‑н. Выгаварыць тыдзень адтэрміноўкі. □ Бярвенне — толькі прычэпка, галоўнае — дзяляначку новую выгаварыць. Лобан.

3. каму. Разм. Прабраць. — Пасаромеліся б. Са старым чалавекам гаворыце, — выгаварыла дзяўчатам Аўдоля Пракопіха. Васілевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

накруці́ць, -ручу́, -ру́ціш, -ру́ціць; -ру́чаны; зак.

1. што і чаго. Навіць, наматаць на што-н.

Н. нітак на шпульку.

2. што. Навінціць на што-н.

Н. гайку на болт.

3. чаго. Насвідраваць адтулін, дзірак.

4. перан., што і чаго. Вельмі ўскладніць што-н., нарабіць чаго-н. мудрагелістага (разм.).

Н. многа лішняга ў гневе.

5. што. Прывесці ў дзеянне спружыну якога-н. механізма (разм.).

Н. будзільнік.

◊

Накруціць вушы каму (разм.) — пакараць каго-н., пацягаўшы за вушы.

Накруціць хвост каму (разм.) — даць наганяй, прабраць каго-н. за што-н.

|| незак. накру́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

отде́лать сов.

1. (окончательно обработать) апрацава́ць;

2. (придать законченный вид) адстро́іць, вы́рабіць;

3. (украсить) аздо́біць, упрыго́жыць;

4. перен., разг. (выругать) прабра́ць; см. отде́лывать;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

пропеча́тать сов.

1. (покритиковать в печати) прост. працягну́ць, прабра́ць у дру́ку;

2. (напечатать) прост. надрукава́ць;

3. (потратить какое-л. время на печатанье) прадрукава́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прокати́ть сов.

1. (передвинуть катя) перакаці́ць;

2. (покатать на чём-л.) пракаці́ць, праве́зці;

3. (быстро проехать) разг. прае́хаць;

экипа́ж прокати́л ми́мо о́кон экіпа́ж прае́хаў мі́ма ако́н;

4. перен. (не избрать), разг. пракаці́ць, правалі́ць;

5. перен. (подвергнуть критике), разг. прабра́ць, пракаці́ць;

прокати́ть в газе́те прабра́ць (пракаці́ць) у газе́це;

◊

прокати́ть на вороны́х пракаці́ць на вараны́х;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прабіра́ць несов.

1. (о морозе) пробира́ть, пронима́ть, прохва́тывать;

2. разг. (бранить) пробира́ть, отчи́тывать; (критиковать — ещё) прораба́тывать; (в печати — ещё) пропеча́тывать;

3. (проделывать узкую полосу или отверстие в чём-л.) пробира́ть;

1-3 см. прабра́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)