змага́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. з кім-чым, супраць каго-чаго або без дап. Весці барацьбу, спаборнічаць, супраціўляцца, імкнучыся перамагчы.
З. з ворагамі.
З. з канкурэнтамі.
Жыць і з.
2. з чым, супраць чаго. Імкнуцца знішчыць, выкараніць што-н.
З. з забабонамі.
З. супраць вайны.
3. за што. Дамагацца чаго-н., пераадольваючы перашкоды.
З. за свабоду.
4. з чым і без дап. Уступаць у сутыкненне (пра пачуцці, імкненні).
У ім радасць змагалася з зайздрасцю.
У душы змагаліся два пачуцці.
|| наз. змага́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
ай, выкл. (разм.).
Выказвае розныя пачуцці: боль, спалох, здзіўленне, папрок, радасць, жаль і пад. (часта вымаўляецца з паўтарэннем)
Ай, баліць!
Ай, страшна!
Ай, як хораша ў полі!
Ай-ай-ай, як непрыгожа!
◊
Ай-ай-ай (разм.) — выказвае неадабрэнне, папрок.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
заця́цца, затну́ся, затне́шся, затне́цца; затнёмся, затняце́ся, затну́цца; заця́ўся, -цяла́ся, -ло́ся; затні́ся; зак.
1. Заўпарціцца, уперціся.
2. Затаіць у сабе свае думкі, пачуцці або злосць на каго-н.
Зацялася і ні з кім не размаўляе.
|| незак. заціна́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сенсуалі́зм, ‑у, м.
Кірунак у тэорыі пазнання, які прызнае адчуванні, пачуцці галоўнай крыніцай пазнання.
[Фр. sensualisme ад лац. sensus — пачуццё, адчуванне.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мі́міка ’рухі мышцаў твару’, ’мастацтва выражаць пачуцці і настрой рухамі мышцаў твару’ (ТСБМ). Паводле Крукоўскага (Уплыў, 77), з рус. мовы. Далей указваюць на ст.-грэч. крыніцу запазычання (Ин. сл.₁₆, 321) μιμικός ’мімічны’. У сапраўднасці ж з с.-лац. ars mimica ’мастацтва жэстаў’, якое са ст.-грэч. μιμική τέχνη ’тс’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
нахлы́нуць, 1 і 2 ас. не ўжыв., -не; зак.
1. Імкліва набегчы, нацячы ў вялікай колькасці.
Нахлынула хваля.
2. перан. Раптоўна прыйсці, набегчы, з’явіцца ў вялікай колькасці.
Нахлынуў натоўп.
3. перан. Узнікнуць, з’явіцца (пра думкі, пачуцці і пад.).
Нахлынулі ўспаміны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
паэ́зія, -і, ж.
1. Славесная мастацкая творчасць, пераважна вершаваная.
2. Творы, напісаныя вершаванай мовай.
П. і проза.
Рамантычная п.
Беларуская п.
3. перан., чаго. Што-н. прыгожае, велічнае, узвышанае, што хвалюе, уздзейнічае на пачуцці.
Краявіды, поўныя паэзіі.
|| прым. паэты́чны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
пяшчо́та, -ы, ДМ -чо́це, ж.
1. Поўнае задавальненне чыіх-н. жаданняў, капрызаў.
Жыць у пяшчоце.
2. Пачуццё ласкі, замілавання, мяккасці ў адносінах да каго-, чаго-н.
Мацярынская п.
3. толькі мн. (пяшчо́ты, -чо́т). Учынкі, словы, якімі выказваюцца пачуцці ласкі, замілавання.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
апо́шліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Зрабіць пошлым; выставіць як дробнае, нікчэмнае. Апошліць пачуцці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
просну́ться сов., прям., перен. прачну́цца, мног. папрачына́цца;
ра́но просну́ться ра́на прачну́цца;
го́род просну́лся перен. го́рад прачну́ўся;
чу́вства просну́лись перен. пачу́цці прачну́ліся.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)