сена́тарства, ‑а, н.

Становішча, пасада сенатара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

юрыско́нсульцтва, ‑а, н.

Пасада, дзейнасць юрысконсульта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

інспе́ктарства, ‑а, н.

Разм. Пасада, дзейнасць інспектара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяко́ўства, ‑а, н.

Разм. Званне, пасада дзяка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дырыжо́рства, ‑а, н.

Разм. Дзейнасць, пасада дырыжора.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прэла́цтва, ‑а, н.

Званне, сан, пасада прэлата.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

старшы́нства, ‑а, н.

Пасада, званне старшыні ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

шту́рманства, ‑а, н.

Занятак, пасада, абавязкі штурмана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паса́дскі, ‑ая, ‑ае.

Гіст.

1. Які мае адносіны да пасада (у 1, 2 знач.). Пасадскія людзі.

2. у знач. наз. паса́дскі, ‑ага, м. Жыхар пасада.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ігу́менства, ‑а, н.

Званне, пасада ігумена або ігуменні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)