ясянёвы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да ясеня, уласцівы яму. Ясянёвы парастак. // Зроблены з драўніны ясеня. Ясянёвая мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пле́цены

1. прич. плетённый; ви́тый; см. пле́сці;

2. прил. плетёный;

~ная мэ́бля — плетёная ме́бель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

палітурава́ны, ‑ая, ‑ае.

Разм.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад палітураваць.

2. у знач. прым. Пакрыты палітурай, паліраваны. Палітураваная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ажу́рны, ‑ая, ‑ае.

Празрысты, скразны (пра тканіны, вязаныя і разныя вырабы). Ажурная фіранка. // Тонкай работы, лёгкі. Ажурная мэбля. Ажурная архітэктура. Ажурны каркас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вазгро́ты мн. л. ’што-небудзь цестападобнае, чым залеплены падлога, мэбля; бруд’ (Юрч.). Суфіксальнае ўтварэнне ад вазгры (гл.) на кшталт брыдота, галота.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

клеймава́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад клеймаваць.

2. у знач. прым. Які мае на сабе кляймо, з кляймом. Клеймаваная жывёла. Клеймаваная мэбля.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недарагі́, ‑ая, ‑ое.

Параўнальна танны, памяркоўны (па цане). Недарагая мэбля. □ Над сталом — вісячая недарагая лямпа. Купала. // Такі, дзе танна каштуе што‑н. Недарагая сталовая.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́плы, -ая, -ае.

1. Стрыманы ў паводзінах, абыходжанні, просты і прыстойны, пазбаўлены ганарыстасці.

С. чалавек.

С. працаўнік.

2. перан. Абмежаваны, нязначны, невялікі, якога ледзь хапае.

Сціплая зарплата.

Сціплыя вынікі працы.

4. Просты, звычайны, без прэтэнзій на раскошу.

Сціплая мэбля.

Сціпла (прысл.) апранацца.

|| наз. сці́пласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Стапа́рч іран. ‘уся мэбля ў хаце’ (Сцяшк.), ‘нешта непрывычна вялікае’ (слонім., Нар. словатв.). Аддзеяслоўны назоўнік ад дзеяслова тыпу тапары́шчыцца ‘стаяць тырчком, тырчаць’ (Стан.), параўн. рус. топо́рщиться ‘тс’ і пад.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мэбліро́ўка, ‑і, ДМ ‑роўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. мэбляваць.

2. зб. Мэбля, абстаноўка памяшкання. Калі інжынер вайшоў у каюту, ён здзівіўся пышнай і багатай мэбліроўцы. Гамолка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)