не́мы, ‑ая, ‑ае.

Дзікі, роспачны. Раптам крык, Немы крык, З лесу крык страсянуў цішыню. Куляшоў. Пачуўся гром выбуху, лёскат жалеза, усплёск вады і немы, роспачны голас чалавека... Дуброўскі.

•••

Немым голасам гл. голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крик крык, род. кры́ку м.; гвалт, род. гва́лту м.; (вопль) ля́мант, -ту м.; (шум, гам) га́лас, -су м., гам, род. га́му м.;

◊

после́дний крик мо́ды апо́шні крык мо́ды;

крик души́ крык душы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

галде́ние ср. крык, род. кры́ку м., гамана́, -ны́ ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́зверыцца, -руся, -рышся, -рыцца; зак. (разм.).

Моцна, пераходзячы на крык, накінуцца на каго-н. (з папрокамі, лаянкай і пад.) або паглядзець са злосцю на каго-н.

|| незак. вызвяра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ора́нье ср., разг. крык, род. кры́ку м., гарлапа́нства, -ва ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

гругано́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гругана, уласцівы яму. Гругановы крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крумкачы́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да крумкача, уласцівы яму. Крумкачыны крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перапялі́ны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перапёлак, уласцівы ім. Перапяліны крык.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цюга́, выкл.

Крык сабакам пры цкаванні звера ў значэнні: бяры!, лаві!, хапай!

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

громападо́бны, ‑ая, ‑ае.

Вельмі гучны, падобны на гукі грому. Громападобны крык. Громападобны ўдар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)