Лэмбы ’буйное пер’е’ (іўеў., Сцяшк. Сл.). Да ла́мбы (гл.). Аб пераходзе а > э гл. Карскі (1, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лэхаць ’пляткарыць’ (зэльв., Сцяшк. Сл.). Да ла́хаць2 (гл.). Аб пераходзе а > э гл. Карскі (1, 104).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ліру́тны ’падобны’ (шчуч., Сцяшк. Сл.). З вяру́тны (гл.). Аб пераходзе в > л гл. Карскі 1, 340–341.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мнук ’унук’ (Інстр. I). У выніку мены вн‑ > мн‑ (аб пераходзе в > м гл. Карскі, 1, 340).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Мульга́ўка ’дробязь’, ’маласільны, слабы’ (Бяльк.). Да мальга́ (гл.). Аб мене а > у гл. Карскі, 1, 112–113.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Патрахтава́ць ’пачаставаць’ (трок., Сл. ПЗБ). Да патрабаваць (гл.). Аб мене к > х гл. Карскі, 1, 373–375.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Паўня́ ’поўдзень’ (гродз., Сл. ПЗБ). З паўдня < прасл. polъ‑сіьпе. Пра выпадзенне ‑д‑ гл. Карскі, 1, 352.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Перажырдну́ць ’перайсці ўброд’ (докш., Сл. ПЗБ). Да перажэрг͇аць (гл.). Аб мене г͇ > д гл. Карскі, 1, 370.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ладыкы (царк.) ’архірэі’ (Булг.). Аб адпадзенні пачатковага ув) гл. Карскі, 1, 336–337. Да уладыка (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лякра́з ’якраз’ (стол., Нар. лекс.). Да як і раз (гл.). Аб мене й‑ > лʼ‑ гл. Карскі (1, 303).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)