вярну́цца¹, -ну́ся, ве́рнешся, ве́рнецца; -ніся; зак.
Прыйсці, прыехаць назад; звярнуцца да чаго-н. зноў.
В. да сваёй пастаяннай работы.
|| незак. вярта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і варо́чацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перавы́даць, -дам, -дасі, -дасць; -дадзім, -дасце, -дадуць; -даў, -дала; -дай; -дадзены; зак., што.
Выдаць зноў.
П. падручнік.
|| незак. перавыдава́ць, -даю́, -дае́ш, -дае́; -даём, -даяце́, -даю́ць.
|| наз. перавыда́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэмілітарызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., што.
Зноў стварыць (ствараць) дзе-н. армію, ваенную прамысловасць пасля ранейшай дэмілітарызацыі.
|| наз. рэмілітарыза́цыя, -і, ж.
|| прым. рэмілітарызацы́йны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Апя́ць ’зноў’ (гродз., Афанасьеў, № 134). Рус. опять, укр. опʼять, чэш. opět, славац. opäť ’зноў’, серб.-харв. о̀пет ’назад’. Ст.-рус. опять зноў’, ст.-бел. опять (Гіст. мовы, 55, 127). Агульнаславянскае слова, утворанае з прэфіксальным o(b)‑ і коранем pęt‑ у прыметнікавай форме (Фасмер, 3, 147; КЭСРЯ; Булахоўскі, Труды ИРЯ 1, 199; Траўтман, 214).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
аднаві́цца, -наўлю́ся, -но́вішся, -но́віцца; зак.
1. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Прыйсці, вярнуцца да ранейшага нармальнага стану; адрадзіцца.
Аднавілася народная гаспадарка.
Аднавілася здароўе.
2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.), перан. Прыпомніцца, зноў узнікнуць у памяці.
Ранейшыя малюнкі аднавіліся ў памяці.
3. Вярнуць сабе ранейшае службовае, прававое становішча.
А. на працы.
А. ў правах.
4. Пачацца зноў пасля перапынку.
Заняткі ў школе аднавіліся.
|| незак. аднаўля́цца, -я́юся, -я́ешся, -я́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перазарадзі́ць, -раджу́, -ра́дзіш, -ра́дзіць; -ра́джаны; зак., што.
Зарадзіць зноў.
П. ружжо.
П. фотаапарат.
|| незак. перазараджа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. перазара́дка, -і, ДМ -дцы, ж.
|| прым. перазара́дны, -ая, -ае (спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
адрасці́, 1 і 2 ас. не ўжыв., -сце́; -ро́с, -расла́, -ло́; зак.
Пра валасы, пазногці, расліны і пад.: вырасці зноў пасля таго, як было зрэзана, падстрыжана.
Валасы адраслі.
|| незак. адраста́ць, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
фе́нікс, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Міфалагічная птушка, якая валодае здольнасцю пры набліжэнні смерці згараць, а потым зноў узнікаць з попелу.
2. Сімвал вечнага абнаўлення.
Узнік, як ф. з попелу.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
перастрахава́ць, -раху́ю, -раху́еш, -раху́е; -раху́й; -рахава́ны; зак., каго-што.
Застрахаваць зноў.
П. сваю маёмасць.
|| незак. перастрахо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. перастрахо́ўванне, -я, н. і перастрахо́ўка, -і, ж.
|| прым. перастрахо́вачны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
рэцыдыві́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.
Злачынец, які адбыў пакаранне і зноў зрабіў злачынства (злачынствы).
Злодзей-р.
|| ж. рэцыдыві́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.
|| прым. рэцыдыві́сцкі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)