паўма́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Умазаць, замазаць усё, многае або ўсіх, многіх. Паўмазваць кручкі ў сцены. Паўмазваць рукі ў сажу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

1. Дзеянне паводле дзеясл. замазваць — замазаць (у 2 знач.). Замазка шчылін.

2. Вязкае рэчыва для замазвання шчылін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перама́заць, -ма́жу, -ма́жаш, -ма́жа; -ма́ж; -ма́заны; зак.

1. каго-што. Зрабіць брудным, запэцкаць.

П. рукі чарнілам.

2. што. Замазаць, намазаць зноў або ўсё, многае.

П. аконныя рамы.

П. усе падшыпнікі салідолам.

|| незак. перама́зваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перама́званне, -я, н. і перама́зка, -і, -зцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заляпі́ць, -ляплю́, -ле́піш, -ле́піць; -ле́плены; зак.

1. гл. ляпіць.

2. што чым. Замазаць, закрыць, заладзіць чым-н. ліпкім, мяккім.

З. дзірку глінай.

З. разбітую шыбу паперай.

3. што чым. Наклейваючы, пакрыць чым-н. паверхню (разм.).

Усю сцяну заляпілі афішамі.

4. каму і што каму. Нанесці ўдар (разм.).

З. аплявуху нахабніку.

З. у вуха.

|| незак. зале́пліваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

акрыва́віць, ‑ваўлю, ‑вавіш, ‑вавіць; зак., каго-што.

Параніўшы, пусціць кроў; замазаць у кроў. Акрывавіць вопратку. □ Прыцёр Іван плугам сваю мяжу, адсунуў яе хоць трохі да чужой палоскі, за што яму тады і акрывавілі суседзі галаву. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пазама́зваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

1. Замазаць, заляпіць чым‑н. усё, многае. Пазамазваць надпісы на сцяне. □ Прасячэ Тарэнта ў стопцы акно, падраўняе падлогу, глінай яе пазамазвае і будзе жыць. Галавач.

2. Запэцкаць, забрудзіць усё, многае. Пазамазваць рукі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зама́зваць несов.

1. в разн. знач. зама́зывать; (щель, дыру — ещё) заде́лывать;

2. (загрязнять) зама́зывать, выма́зывать, па́чкать;

1, 2 см. зама́заць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зама́заны

1. в разн. знач. зама́занный; заде́ланный;

2. зама́занный, вы́мазанный, запа́чканный;

1, 2 см. зама́заць;

◊ як з. — сло́вно воды́ в рот набра́л

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́мазаць, ‑мажу, ‑мажаш, ‑мажа; заг. вымаж; зак., што.

1. Намазаць, нацерці чым‑н. Вымазаць паркет масцікай.

2. у што. Разм. Запэцкаць, замазаць. Вымазаць адзенне ў мел.

3. Разм. Расходаваць на мазанне, націранне. Вымазаць увесь вазелін. // Зняць, ачысціць з паверхні чаго‑н. рэшткі масла, смятаны і пад. Вымазаць скавараду.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

втере́ть сов. уце́рці;

втере́ть мазь в ко́жу уце́рці мазь у ску́ру;

◊

втере́ть очки́ пусці́ць пыл (дым) у во́чы, пусці́ць тума́н, зама́заць во́чы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)