гласи́ть несов., книжн.

1. (возвещать) апавяшча́ць, абвяшча́ць;

2. (говорить, содержать какое-л. утверждение) гавары́ць, каза́ць;

зако́н гласи́т зако́н гаво́рыць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изда́ть​I сов. (опубликовать, выпустить в свет, обнародовать) вы́даць, мног. павыдава́ць;

изда́ть зако́н вы́даць зако́н;

изда́ть кни́гу вы́даць кні́гу.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сохране́ние захава́нне, -ння ср., неоконч. захо́ўванне, -ння ср.;

зако́н сохране́ния эне́ргии зако́н захава́ння эне́ргіі;

брать на сохране́ние браць на захава́нне;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

інду́кцыя ж., в разн. знач. инду́кция;

магні́тная і. — магни́тная инду́кция;

зако́н узае́мнай ~цыі нерво́вых працэ́саў — зако́н взаи́мной инду́кции не́рвных проце́ссов

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

законапалажэ́нне, ‑я, н.

Закон або сукупнасць законаў у якой‑н. галіне права.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстыту́цыя¹, -і, мн. -і, -цый, ж.

Асноўны закон дзяржавы, які вызначае асновы грамадскага і дзяржаўнага ладу, сістэму дзяржаўных органаў, правы і абавязкі грамадзян.

К.

Рэспублікі Беларусь.

|| прым. канстытуцы́йны, -ая, -ае.

К. лад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прастоланасле́ддзе, ‑я, н.

Парадак атрымання ў спадчыну прастола, улады манарха. Закон аб прастоланаследдзі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

неправасу́дны, ‑ая, ‑ае.

Уст. Які не адпавядае патрабаванням закону, які парушае закон. Неправасудны прыгавор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кара́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго-што і без дап.

Падвяргаць пакаранню, кары. Караць па закону. Караць здраднікаў. □ Караюць баязліўцаў смерцю — Такі закон, закон вайны. Бачыла. // Асуджаць, дакараць. Сягоння я ў душы сябе караю, Чаму я без цябе, чаму адзін. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адзіна́кі, ‑ая, ‑ае.

Разм. Такі самы, аднолькавы. Звычайная, простая з’ява, Закон адзінакі для ўсіх. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)