рукапаклада́ць

‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. рукапаклада́ю рукапаклада́ем
2-я ас. рукапаклада́еш рукапаклада́еце
3-я ас. рукапаклада́е рукапаклада́юць
Прошлы час
м. рукапаклада́ў рукапаклада́лі
ж. рукапаклада́ла
н. рукапаклада́ла
Загадны лад
2-я ас. рукапаклада́й рукапаклада́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час рукапаклада́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

рукапакла́сці

‘пасвяціць каго-небудзь у духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. рукапакладу́ рукапакладзё́м
2-я ас. рукапакладзе́ш рукапакладзяце́
3-я ас. рукапакладзе́ рукапакладу́ць
Прошлы час
м. рукапакла́ў рукапакла́лі
ж. рукапакла́ла
н. рукапакла́ла
Загадны лад
2-я ас. рукапакладзі́ рукапакладзі́це
Дзеепрыслоўе
прош. час рукапакла́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

хіратаніса́ць

‘пасвячаць каго-небудзь у духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. хіратаніса́ю хіратаніса́ем
2-я ас. хіратаніса́еш хіратаніса́еце
3-я ас. хіратаніса́е хіратаніса́юць
Прошлы час
м. хіратаніса́ў хіратаніса́лі
ж. хіратаніса́ла
н. хіратаніса́ла
Загадны лад
2-я ас. хіратаніса́й хіратаніса́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час хіратаніса́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

аятала́, ‑ы, м.

У мусульманскай рэлігіі — вышэйшы духоўны тытул вучонага-багаслова, які мае вучняў і паслядоўнікаў.

[Ад перс.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узмужне́ласць, ‑і, ж.

Стан узмужнелага. Духоўная ўзмужнеласць народа. □ Акцёр [Барыс Платонаў] паказвае духоўны рост героя, яго ўзмужнеласць. Сабалеўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

све́цкі, -ая, -ае.

1. Які адпавядае запатрабаванням свету¹ (у 6 знач.), які мае адносіны да яго.

Свецкае жыццё.

Свецкія манеры.

2. Не царкоўны, не духоўны, грамадзянскі.

Свецкая літаратура.

|| наз. све́цкасць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

інтэлектуа́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да інтэлекту; разумовы, духоўны. Інтэлектуальныя сілы народа. Інтэлектуальнае жыццё. Інтэлектуальная праца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

іма́м, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Духоўны кіраўнік у мусульман.

2. Правіцель мусульманскай дзяржавы, які спалучае ў адной асобе свецкую і духоўную ўладу.

3. Духоўная асоба, якая кіруе богаслужэннем у мячэці.

|| прым. іма́мскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся, ‑стрыгуцца; пр. расстрыгся, ‑лася; зак.

Зняць з сябе духоўны сан або манаства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пасвяці́ць

‘пазнаёміць з чым-н. таемным; надаць духоўны сан’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. пасвячу́ пасвяці́м
2-я ас. пасвяці́ш пасвяціце́
3-я ас. пасвяці́ць пасвяця́ць
Прошлы час
м. пасвяці́ў пасвяці́лі
ж. пасвяці́ла
н. пасвяці́ла
Загадны лад
2-я ас. пасвяці́ пасвяціце
Дзеепрыслоўе
прош. час пасвяці́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)