сівала́пы, ‑ая, ‑ае.

Разм. уст. Неадукаваны, грубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грубе́йшы, ‑ая, ‑ае.

Выш. ст. да прым. грубы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

галасі́на, ‑ы, м.

Разм. Пра моцны або грубы голас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фол, ‑у, м.

Грубы, недазволены прыём у спартыўнай гульні.

[Ад англ. foul — нячэсны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дубо́вы, -ая, -ае.

1. гл. дуб.

2. перан. Цвёрды, не прыдатны да яды (разм.).

Дубовыя яблыкі.

3. перан. Грубы, нязграбны, тупы (разм.).

Д. стыль.

Дубовая галава.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адбо́рны, -ая, -ае.

1. Адабраны з ліку іншых як лепшы па якасці; першагатунковы, выдатны.

Адборная бульба.

2. перан. Вельмі грубы, непрыстойны.

За сцяной чулася адборная лаянка.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́дла, -ы, ж.

1. Труп жывёліны.

2. Пра каго-, што-н. вельмі дрэннае, а таксама як лаянка, грубы зварот (разм., зневаж.).

Перабраў п. меру, а цяпер дрыхне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насмяя́нне, ‑я, н.

Грубы, зневажальны здзек з каго‑, чаго‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зауша́тельский гру́бы, абра́злівы; аглабе́льны;

зауша́тельская кри́тика гру́бая (абра́злівая, аглабе́льная) кры́тыка;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

неотёсанный

1. неачэ́саны;

2. разг. (неуклюжий) нязгра́бны; (некультурный) гру́бы; некульту́рны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)