агульнавядо́мы, ‑ая, ‑ае.

Вядомы ўсім. Агульнавядомыя рэчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́ны, -ая, -ае (разм.).

1. Вядомы, славуты.

З. ў краіне чалавек.

2. Знаёмы, пазнаны ў мінулым.

Знаныя дарогі.

|| наз. зна́насць, -і, ж. (да 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

хітру́га, -і, ДМ -ру́гу, Т -ам, м.; ДМ -ру́зе, Т -ай (-аю), ж., мн. -і, -ру́г (разм.).

Вельмі хітры чалавек.

Гэта вядомы хітруга.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пашы́раны, -ая, -ае.

1. Павялічаны, больш поўны па складзе, змесце.

Пашыранае пасяджэнне.

Пашыраная праграма.

2. Шырока вядомы, шырока распаўсюджаны.

Пашыраная з’ява.

П. прыём.

|| наз. пашы́ранасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

славу́тасць, -і, мн. -і, -ей, ж.

1. гл. славуты.

2. Шырокая папулярнасць (пра месца, прадмет, выдатныя чым-н.).

Брэсцкая крэпасць — с. нашага народа.

3. Вядомы, праслаўлены чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

папуля́рны, -ая, -ае.

1. Агульнадаступны, зразумелы па прастаце, яснасці выкладу.

Папулярная літаратура.

Папулярна (прысл.) усё растлумачыць.

2. Які шырока вядомы; прызнаны грамадскасцю.

Папулярная песня.

|| наз. папуля́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

франдзёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Удзельнік фронды (у 1 знач.; гіст.).

2. перан. Той, хто франдзіруе, выказвае незадаволенасць чым-н.

Ён вядомы ф.

|| прым. франдзёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

изве́стный

1. (знакомый) вядо́мы;

2. (знаменитый) вядо́мы, выда́тны, знакамі́ты;

3. (определённый) пэ́ўны;

◊

в изве́стных слу́чаях у вядо́мых (пэ́ўных) вы́падках;

до (в) изве́стной сте́пени да (у) вядо́май (пэ́ўнай) ступе́ні.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

адэкало́н, ‑у, м.

Спіртавы раствор розных пахучых рэчываў, вядомы як асвяжальны гігіенічны сродак. Асвяжыцца адэкалонам.

[Фр. eau de Cologne — «кёльнская вада».]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легенда́рны, -ая, -ае.

1. Які з’яўляецца легендай¹, мае адносіны да легенды; вядомы толькі па легендах; казачны.

Легендарная аповесць.

2. перан. Незвычайны, небывалы, авеяны славай (высок.).

Л. герой.

3. перан. Выдуманы, непраўдападобны.

Легендарныя чуткі.

|| наз. легенда́рнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)