франдзёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Удзельнік фронды (у 1 знач.; гіст.).

2. перан. Той, хто франдзіруе, выказвае незадаволенасць чым-н.

Ён вядомы ф.

|| прым. франдзёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)