адве́яць, ‑вею, ‑вееш, ‑вее; зак., што.

Выдаліць веяннем са збожжа мякіну і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адплява́ць, ‑плюю, ‑плюеш, ‑плюе; ‑плюём, ‑плюяце; зак.

Пляўком выдаліць што‑н. з рота.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адрыгну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак.

Выдаліць газы, часціны, ежы пры адрыжцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́часаць

‘выдаліць з валасоў грэбенем; апрацаваць часаннем’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. вы́чашу вы́чашам
2-я ас. вы́чашаш вы́чашаце
3-я ас. вы́чаша вы́чашуць
Прошлы час
м. вы́часаў вы́часалі
ж. вы́часала
н. вы́часала
Загадны лад
2-я ас. вы́чашы вы́чашыце
Дзеепрыслоўе
прош. час вы́часаўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

вы́гнаць, -ганю, -ганіш, -ганіць; -гані; -гнаны; зак.

1. каго-што. Гонячы, прымусіць выйсці, выехаць; выдаліць.

В. жывёлу з хлява.

В. з работы (перан.).

2. каго-што. Выдаліць сілай, прагнаць.

В. акупантаў.

В. дрэнныя думкі з галавы (перан.).

3. што. Здабыць шляхам перагонкі (спец.).

В. бочку шкіпінару.

|| незак. выганя́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. вы́ганка, -і, ДМ -нцы, ж. (да 3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спаклада́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Выдаліць палавыя залозы ў жывёл і чалавека; кастрыраваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дэгаржы́раваць

‘(у вытворчасці спіртнога) выдаліць (выдаляць) асадак са дна бутэлек (дэгаржыраваць віно і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дэгаржы́рую дэгаржы́руем
2-я ас. дэгаржы́руеш дэгаржы́руеце
3-я ас. дэгаржы́руе дэгаржы́руюць
Прошлы час
м. дэгаржы́раваў дэгаржы́равалі
ж. дэгаржы́равала
н. дэгаржы́равала
Загадны лад
2-я ас. дэгаржы́руй дэгаржы́руйце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дэгаржы́руючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

дэгаржы́раваць

‘(у вытворчасці спіртнога) выдаліць (выдаляць) асадак са дна бутэлек (дэгаржыраваць віно і без прамога дапаўнення)’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. дэгаржы́рую дэгаржы́руем
2-я ас. дэгаржы́руеш дэгаржы́руеце
3-я ас. дэгаржы́руе дэгаржы́руюць
Прошлы час
м. дэгаржы́раваў дэгаржы́равалі
ж. дэгаржы́равала
н. дэгаржы́равала
Загадны лад
2-я ас. дэгаржы́руй дэгаржы́руйце
Дзеепрыслоўе
прош. час дэгаржы́раваўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

адхліпну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся; ‑няцеся; зак.

Разм. Дыхнуўшы, выдаліць з горла тое, чым захліпнуўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адве́яць, -ве́ю, -ве́еш, -ве́е; -ве́й; -ве́яны; зак., што.

1. Выдаліць веяннем мякіну і пад. са збожжа.

А. шалупінне ад зерня.

2. Кончыць веяць.

|| незак. адве́йваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)