недатыка́льнасць ж. неприкоснове́нность;

н. асо́бы — неприкоснове́нность ли́чности;

дыпламаты́чная н. — дипломати́ческая неприкоснове́нность

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

дво́рышча, -а, мн. -ы, -рышч і -аў, н. (гіст.).

Месца, дзе раней быў двор, жыллё радавітай асобы.

Радзівілава д.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кама́ндаванне, -я, н.

1. гл. камандаваць.

2. зб. Асобы, якія стаяць на чале войска, вайсковых падраздзяленняў.

Вярхоўнае к.

К. дывізіі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адзінаўла́ддзе, -я, н.

Сканцэнтраванне ўлады ў руках адной асобы; паўната, неабмежаванасць чыёй-н. улады.

|| прым. адзінаўла́дны, -ая, -ае.

А. валадар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

паручы́цельства, -а, н. (афіц.).

Адказнасць, якая бярэцца кім-н. на сябе ў забеспячэнне абавязацельстваў другой асобы.

|| прым. паручы́цельскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

прысвячэ́нне, -я, н.

1. гл. прысвяціць.

2. мн. -і, -яў. Надпіс, уступная частка твора, звернутая да асобы, якой твор прысвечаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

анархі́зм, -у, м.

Грамадска-палітычная плынь, якая адмаўляе любыя формы дзяржаўнай улады і прапаведуе неабмежаваную свабоду асобы.

|| прым. анархі́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рэабіліта́цыя, ‑і, ж.

1. Аднаўленне чысціні імя, рэпутацыі беспадстаўна абвінавачанай асобы.

2. Аднаўленне ў ранейшых правах асобы, беспадстаўна прыцягнутай да судовай адказнасці.

[Лац. rehabilitatio.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бронь і бро́ня, -і, ж.

Замацаванне асобы ці прадмета за кім-, чым-н., а таксама дакумент на такое замацаванне.

Б. на авіябілет.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спецыя́льны, -ая, -ае.

Асобы, які прызначаны выключна для якой-н. навукі, тэхнікі, мастацтва, уласцівы той або іншай спецыяльнасці.

Спецыяльная адукацыя.

Спецыяльная тэрміналогія.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)