адзінаўла́ддзе, -я, н.

Сканцэнтраванне ўлады ў руках адной асобы; паўната, неабмежаванасць чыёй-н. улады.

|| прым. адзінаўла́дны, -ая, -ае.

А. валадар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)