хало́п, ‑а,
1. У Старажытнай Русі — паднявольная асоба, па становішчу блізкая да раба; у 12–18 стст. —
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
хало́п, ‑а,
1. У Старажытнай Русі — паднявольная асоба, па становішчу блізкая да раба; у 12–18 стст. —
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
Убачыцца, сустрэцца з кім‑н.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гмі́на, ‑ы,
Самая дробная адміністрацыйна-тэрытарыяльная адзінка ў Польшчы.
[Польск. gmina з ням.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
выкана́ўца, ‑ы,
1. Той, хто выконвае ажыццяўляе што‑н.
2. Той, хто выступае з выкананнем мастацкага твора.
•••
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
цвярдзе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
1. Станавіцца цвёрдым, больш цвёрдым (у 2–7 знач.).
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уручы́ць, уручу, уручыш, уручыць;
Перадаць з рук у рукі, аддаць
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
уба́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца;
1. Сустрэцца з кім‑н.
2. Уявіцца, здацца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́ведаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае;
1. Выпытаць, вызнаць што‑н. такое, што трымаецца ў тайне.
2.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сам, само́га,
1.
2.
3.
4. У спалучэнні з назоўнікамі з якасным
Сам не свой — аб стане разгубленасці, роспачы, адчаю, непакою.
Само сабой зразумела — не выклікае ніякага сумнення.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
увачаві́дкі,
1. Хутка, на вачах.
2. Сваімі вачамі,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)