Плюс1 ’матэматычны знак +’, ’дадатны бок’ (ТСБМ), ст.-бел. плюсъ ’плюс’ (1666 г.). Праз польск. мову з ням. ці франц. plus, якое ў XV ст. — з лац. plus ’больш’. Першапачаткова ужывалася як сімвал слова дадай! Пазней стала абазначаць дадатную (станоўчую) лічбу, г. зн. большую ад нуля (Булыка, Лекс. запазыч., 154; КЭСРЯ, 344; Банькоўскі, 2, 612; Васэрцыер, 174).

Плюс2 ’кумач, матэрыял чырвонага колеру’ (ТСБМ). З рус. дыял. плюс, плюсь ’плюш’ ’тс’, плю́совый ’ярка-чырвоны’, плюх ’баваўняная тканіна чырвонага колеру’. Відавочна, ідэнтычнае плюш (гл.). Параўн. таксама польск. plis, plisz, pliśnia ’плюш’, балг. плис ’баваўняная тканіна, падобная на аксаміт’, славен. pliš плюш’ і пад.

Плюс3, плюсы́ ’радоўкі, Tricholoma parlentosum’ (ТС; круп., рагач., Сл. ПЗБ), плюс, плю́ска ’радоўка штрыхаватая’ (узд., Нар. словатв.), плю́са ’грыб, падобны на сыраежку’ (Ян.), бяроз. плюсы́ ’грыбы’ (Вайтовіч, Вакалізм, 90), плюшоўка ’радоўка фіялетавая, Lepista nuda’, плюхі ’грыбы’ (Інстр. 2), плю́сырод грыбоў, якія зрасліся разам’ (Шпіл.). Рус. маск. плю́ха ’грыб шаруха, Lactaris flexuosus’. Няясна.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

квас (род. ква́су) м. квас;

хле́бны к. — хле́бный квас;

перабіва́цца з хле́ба на к. — перебива́ться с хле́ба на квас;

быў к., ды не было́ васпогов. бы́ло де́ло, да не́ было де́да

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сук (род. сука́) м., в разн. знач. сук;

на тым жа суку́ се́сці — оста́ться ни с чем, оста́ться при пи́ковом интере́се;

як у сук — а) в цель; б) ирон. па́льцем в не́бо

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сэнс (род. сэ́нсу) м., в разн. знач. смысл;

у по́ўным сэ́нсе сло́ва — в по́лном смы́сле сло́ва;

глыбо́кі с. — глубо́кий смысл;

с. жыцця́ — смысл жи́зни;

у пэ́ўным сэ́нсе — в не́котором (изве́стном) смы́сле (ро́де)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

трап I м., в разн. знач. трап;

падня́цца па тра́пе — подня́ться по тра́пу;

тра́пы рыштава́нняў — тра́пы строи́тельных лесо́в

трап II м. (для стока воды) трап

трап III (род. тра́пу) м., геол. трапп

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

изво́дI м., прост.

1. (расход чего-л.) пераво́д, -ду м., звод, род. зво́ду м.; тра́та, -ты ж.; (безрассудный) марнава́нне, -ння ср.;

2. (уничтожение) звод, род. зво́ду м., вынішчэ́нне, -ння ср.;

3. (мучение) мучэ́нне, -ння ср.; дайма́нне, -ння ср.; дапяка́нне, -ння ср.; (надоедание) назаля́нне, -ння ср.; см. изводи́ть 1—3.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ма́тушка

1. (мать) уст., фольк. ма́ці, род. ма́ці и ма́церы ж., мату́ля, -лі ж.;

2. (в обращении к пожилой женщине) разг., уст. ма́ці, род. ма́ці, ма́церы ж., ма́тухна, -ны ж.;

3. (жена священника, монахиня) прост., уст. ма́тушка, -кі ж.;

ма́тушки (мои́), ма́тушки све́ты! межд. ма́тухны мае́!;

по ма́тушке обруга́ть абмацюка́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

плод м.

1. бот., биол. плод, род. пло́да м.;

2. перен. плён, род. плёну м., мн. нет; (результат) вы́нік, -ку м.; (достижение) здабы́так, -тку м.;

приноси́ть плоды́ дава́ць плён;

плоды́ долголе́тнего труда́ плён (вы́нікі) шматгадо́вай пра́цы;

плод недоразуме́ния вы́нік непаразуме́ння;

запре́тный плод сла́док посл. забаро́нены плод сало́дкі;

вкуша́ть плоды́ спажыва́ць плён;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прах м.

1. (пыль) уст. пыл, род. пы́лу м., мн. нет;

2. перен. (о недолговечном) ма́рнасць, -ці ж.;

3. (останки) прах, род. пра́ху м., мн. нет, аста́нкі, -каў ед. нет;

пойти́ пра́хом пайсці́ пра́хам;

прах его́ возьми́ бран. лі́ха яго́ бяры́;

в пух и прах у пух і прах, ушчэ́нт, датла́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соста́в

1. склад, род. скла́ду м., саста́ў, -та́ву м.;

кома́ндный соста́в кама́ндны скла́д (саста́ў);

соста́в прези́диума склад (саста́ў) прэзі́дыума;

ли́чный соста́в асабо́вы склад;

2. (хим. соединение) склад, род. скла́ду м., саста́ў, -та́ву м.;

3. (железнодорожный) саста́ў, -та́ву м.;

тяжелове́сный соста́в цяжкава́гавы саста́ў;

соста́в преступле́ния склад злачы́нства;

в соста́ве у скла́дзе;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)