лу́сканне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. лускаць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ма́зка, ‑і, ДМ ‑зцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. мазаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

майстрава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. майстраваць.

2. Тое, што змайстравана.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

по́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Дзеянне паводле дзеясл. пароць (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прагі́б, ‑у, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. прагібаць — прагнуць.

2. Прагнутае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прараза́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. праразаць — прарэзаць (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прачышчэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. прачышчаць — прачысціць (у 1, 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́званне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. паказваць — паказаць (у 1–3, 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пака́шліванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакашліваць; а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакры́кванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. пакрыкваць, а таксама гукі гэтага дзеяння.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)