Verbum

мой, майго́, м., мая́, маёй, ж., маё, майго́, н., мн. мае́, маі́х; займ. прынал.

1. Які належыць мне, адносіцца да мяне.

Мая кватэра.

2. у знач. наз. Родныя, блізкія.

Зараз павінны мае вярнуцца.

◊

На маё (яго) выйшла (разм.) — так, як я (ён) хацеў.

залатано́сны, -ая, -ае.

Які мае ў сваім саставе золата (пра радовішча).

З. пясок.

|| наз. залатано́снасць, -і, ж.

канспекты́ўны, -ая, -ае.

Які мае характар канспекта; кароткі.

К. пераказ лекцыі.

Канспектыўнае паведамленне.

|| наз. канспекты́ўнасць, -і, ж.

каро́ністы, -ая, -ае.

Які мае вялікую карону (у 3 знач.), галінасты.

Кароністае дрэва.

|| наз. каро́ністасць, -і, ж.

іншаду́мны, -ая, -ае.

Які думае, мысліць інакш, чым хто-н., мае іншыя погляды, перакананні.

Іншадумныя члены з’езда.

высако́сны,

У выразе: высакосны год — кожны чацвёрты год, які мае ў лютым 29, а не 28 дзён.

гена...

Першая састаўная частка складаных слоў са знач.: які мае адносіны да генаў, напр.: генасістэматыка, генатып, генафонд.

германафі́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які мае прыхільнасць да ўсяго нямецкага.

|| прым. германафі́льскі, -ая, -ае.

вершава́ны, -ая, -ае.

Які мае адносіны да вершаў, вершаскладання, напісаны вершамі, не празаічны.

Вершаваная форма.

В. фельетон.

безгало́вы, -ая, -ае.

1. Які не мае галавы, пазбаўлены галавы.

Б. селядзец.

2. перан. Някемлівы, неразумны (разм.).