самомне́ние ср. ганарлі́васць, -ці ж., самаўзвышэ́нне, -ння ср.;

страда́ть самомне́нием быць ганарлі́вым, шмат пра сябе́ (аб сабе́) ду́маць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакупі́ць, -уплю́, -у́піш, -у́піць; -у́плены; зак., каго-што.

1. Купіць раней купленае кім-н. другім.

2. Купіць, перашкодзіўшы зрабіць гэта іншаму.

Нагледзела сабе паліто, на жаль, перакупілі.

|| незак. перакупля́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

|| наз. пераку́пка, -і, ДМ -пцы, ж. (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

салёны, -ая, -ае.

1. Насычаны соллю, які ўтрымлівае ў сабе соль.

Салёнае мора.

2. Пасолены з перавышэннем нормы.

С. блін.

Салёныя пельмені.

3. Прыгатаваны ў растворы солі ў запас.

Салёныя грыбы.

4. перан. Дасціпны да рэзкасці, непрыстойнасці (разм.).

С. анекдот.

С. жарт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

слі́зкі, -ая, -ае.

1. Гладкі, такі, на якім цяжка ўтрымацца, устаяць або які цяжка ўтрымаць.

С. паркет.

С. грыб.

2. перан. Ненадзейны, небяспечны, які мае ў сабе нейкую няпэўнасць, двухсэнсавасць.

Слізкую дарогу ты выбраў у жыццё.

Слізкая тэма.

3. Пакрыты сліззю.

Слізкія лісточкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сушы́цца, сушу́ся, су́шышся, су́шыцца; незак.

1. Сушыць, звычайна на сабе, мокрую вопратку, абутак.

С. каля грубкі.

2. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Сохнуць (у 1 знач.), прасушвацца, засушвацца.

На балконе сушыцца бялізна.

У печы сушацца грыбы.

|| зак. вы́сушыцца, -сушуся, -сушышся, -сушыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

падфарбава́цца, ‑буюся, ‑буешся, ‑буецца; зак.

Разм. Крыху, злёгку пафарбаваць сабе губы, шчокі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нафтэ́навы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да нафтэну, утрымлівае ў сабе нафтэн. Нафтэнавыя кіслоты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пло́іцца, плоюся, плоішся, плоіцца; незак.

1. Завіваць сабе валасы плойкай.

2. Зал. да плоіць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пекці́навы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае ў сабе пекцін або з’яўляецца састаўной часткай пекціну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перачы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Разм. Вычысціць, пачысціць на сабе адзежу нанава, яшчэ раз.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)