гнуса́віць, ‑саўлю, ‑савіш, ‑савіць; незак.
Разм. Гугнявіць. — Гмм... — гнусавіць сабе ў нос Шчыгельчык. Пестрак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)