канцэрці́на,
1. Музычны інструмент, які мае
2. Музычны твор тыпу канцэрта (у 2 знач.), які адрозніваецца ад апошняга меншай складанасцю і меншымі памерамі.
[Іт. concertino.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэрці́на,
1. Музычны інструмент, які мае
2. Музычны твор тыпу канцэрта (у 2 знач.), які адрозніваецца ад апошняга меншай складанасцю і меншымі памерамі.
[Іт. concertino.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
адпераза́ць, ‑перажу, ‑пяражаш, ‑пяража;
Зняць папругу, пояс.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аздо́біцца, ‑блюся, ‑бішся, ‑біцца;
Упрыгожыцца, прыбрацца, набыць прыемны
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
фатаўство́, ‑а,
Паводзіны, учынкі,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Маскара́д ’баль, вечар, на які прыходзяць у масках, касцюмах’, ’незвычайны ўбор, які мяняе знешні
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Схе́ма ’спрошчаны чарцёж, агульны план, накід’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
приши́бленный
1.
2.
3.
приши́бленный вид прыгне́чаны
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
серьёзный
серьёзное внима́ние сур’ёзная ўва́га;
серьёзный вид сур’ёзны
серьёзный вопро́с сур’ёзнае пыта́нне;
серьёзная боле́знь сур’ёзная хваро́ба.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
асалаве́лы, ‑ая, ‑ае.
Які стаў расслабленым; санлівы, атупелы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
васпава́ты, ‑ая, ‑ае.
Які мае сляды воспы; рабы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)