развя́зка, -і, ДМ -зцы, мн. -і, -зак, ж.
1. гл. развязаць.
2. Збудаванне на аўтамабільных дарогах, якое дазваляе транспарту бесперапынна рухацца ў розных напрамках.
Пабудаваць новую развязку.
3. Заключны эпізод, які завяршае развіццё сюжэта мастацкага твора; вырашэнне канфлікту ў літаратурным творы (спец.).
Нечаканая р. рамана.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
мяша́ны, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад мяшаць 1 (у 1, 2 знач.).
2. у знач. прым. З прымессю чаго‑н. Мяшанае малако. Мяшаная смятана.
3. у знач. прым. Разнародны. Мяшанае насельніцтва. // Які складаецца з розных парод. Мяшаны лес. // Змешаны з розных элементаў. [Дзяўчына] размаўляла на мяшанай польскай і рускай мовах. Карпюк.
4. у знач. прым. Разм. Узараны паўторна. Мяшанае ворыва.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многапляме́нны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з многіх, з розных плямён. І гонар шырыцца ў вяках Тваіх сыноў, тваёй зямлі, Ардэнаносная дачка Многаплямённае сям’і. А. Александровіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
наадліва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., чаго.
1. Адліваючы з розных пасудзін, наліць нейкую колькасць чаго‑н.
2. Вырабіць ліццём вялікую колькасць чаго‑н. Наадліваць статуэтак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паабтыка́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Абаткнуць што‑н. з розных бакоў; абаткнуць усё, многае. Паабтыкаць сцены пакуллем. □ Варты палутаркі [хлопцы] паабтыкалі галінкамі бярозы. Паўлаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
політэхні́чны, ‑ая, ‑ае.
1. Звязаны з вывучэннем і прымяненнем розных галін тэхнікі. Політэхнічны інстытут.
2. Які мае адносіны да політэхнізму, заснаваны на політэхнізме. Політэхнічнае навучанне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
абсту́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Пастукаць усюды, у розных месцах. Абстукаць колы вагонаў. □ Нявада абстукаў хат дзесяць, і ўсюды панавала ціхая пустэча. Чорны.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канцэ́рн, ‑а, м.
Адна з форм капіталістычных манаполій — аб’яднанне прадпрыемстваў розных галін прамысловасць банкаў і інш. пад агульным фінансавым кіраўніцтвам з захаваннем фармальнай незалежнасці ўдзельнікаў.
[Англ. concern.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
дэбо́ш, ‑у, м.
Шумны скандал з бойкай. Што асабліва было непрыемна, гэта чуткі .. аб вельмі частых пагулянках і п’яных дэбошах Байсака ў розных вёсках. Лынькоў.
[Фр. débauche.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
гу́ны, ‑аў; адз. гун, ‑а, м.
Аб’яднанні качавых плямён Цэнтральнай Азіі, якія ўварваліся ў пачатку нашай эры ў Еўропу і пазней рассяліліся па розных краінах.
[Лац. Hunni.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)