фотапрыёмнік, ‑а, м.

1. Апарат для прыёму фотатэлеграфных відарысаў па радыё або правадной лініі сувязі.

2. Прыстасаванне, якое прымае прамянёвую энергію і ператварае яе ў электрычныя сігналы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыкло́н, -а і -у, м.

1. -у. Віхравы бурны рух атмасферы ў вялікім радыусе, утвораны вакол месцаў з нізкім атмасферным ціскам.

2. -а. Апарат для аддзялення цвёрдых часціц ад газу.

|| прым. цыкло́нны, -ая, -ае, цыклана́льны, -ая, -ае і цыклані́чны, -ая, -ае.

Цыклонны вецер.

Цыкланічная дзейнасць (узнікненне цыклонаў і антыцыклонаў).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

геліёграф, ‑а, м.

1. Тэлескоп з фотаапаратам, прызначаны для фатаграфавання Сонца.

2. Аўтаматычны апарат для запісу працягласці сонечнага свячэння.

3. Уст. Прыстасаванне для перадачы светлавых сігналаў на адлегласць.

[Ад грэч. hēlios — сонца і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ймер, ‑а, м.

Прыбор, які пасля сканчэння зададзенага прамежку часу аўтаматычна ўключае (выключае) машыну, апарат, устройства вытворчага ці бытавога прызначэння або сігналізуе аб наступленні моманту іх уключэння (выключэння).

[Англ. timer.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Тэлефо́н ‘апарат для перадачы і прыёму галасавых паведамленняў’ (ТСБМ, Некр. і Байк.). Еўрапеізм, распаўсюдзіўся разам з вынаходствам першапачаткова з франц. téléphone (1834 г.), пазней праз англ. telephone (з 1880 г.), утвораны з грэч. τῆλε (гл. тэле-) і φωνή ‘гук, голас’ (Арол, 4, 57). Сюды ж тэлефанава́ць ‘гаварыць праз тэлефон’ (Некр. і Байк.), разм. тэлефо́ніць ‘тс’ (ТСБМ).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэгенера́тар, ‑а, м.

Спец. Цеплаабменны апарат для рэгенерацыі цяпла, які выкарыстоўваецца пераважна для падагравання паветра або газу ў мартэнаўскіх, доменных і інш. печах, кацельных устаноўках, паравых і газавых турбінах.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прае́ктар, ‑а, м.

1. Апарат, які прымяняецца для атрымання павялічанага адбітка на экране.

2. Аптычная прылада для параўнальнага вымярэння праекцыйным метадам лінейных і вуглавых памераў інструментаў, дэталей машын і інш.

[Ад лац. projector.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тыра́жны ​1, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тыражу ​1. Тыражная табліца. // Прызначаны для правядзення тыражу. Тыражны апарат.

тыра́жны ​2, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да тыражу ​2. Тыражны экземпляр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

газагенера́тар, ‑а, м.

Апарат для атрымання газу з цвёрдага або вадкага паліва; печ асобай будовы для вырабу генератарнага газу. Ператварэнне арганічнай часткі торфу ў газ ажыццяўляецца ў асобых апаратах — газагенератарах. «Беларусь».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынамо́метр, ‑а, м.

Прыбор для вымярэння велічыні сілы; сіламер. У самым цэху ля акна, на відным месцы, стаіць замыславаты апарат — дынамометр, а на ім час ад часу правяраюць пражу на моцнасць. «Полымя».

[Ад грэч. dynamis — сіла, metreō — мераць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)