панашыва́цца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Разм. Нашыцца ​2, набіцца куды‑н. у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераштурхну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак., каго-што.

Штуршком перамясціць цераз што‑н. або куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

та́ртар, ‑а, м.

У старажытнагрэчаскай міфалогіі — падземнае царства мёртвых, куды Зеўс пасадзіў зрынутых ім тытанаў.

[Грэч. Tartaros.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзьму́ць, ‑му, ‑меш, ‑ме; ‑мём, ‑мяце; зак., што.

Дзьмучы, увагнаць струмень паветра, газу куды‑н.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зане́сці, -нясу́, -нясе́ш, -нясе́; -нясём, -несяце́, -нясу́ць; -нёс, -не́сла; -нясі́; -не́сены; зак.

1. каго-што. Несучы, даставіць куды-н. мімаходам, па дарозе.

З. кнігі ў бібліятэку.

2. каго-што. Закінуць, прымусіць апынуцца дзе-н. вельмі далёка, накіраваць не туды, куды належыць.

Лёс занёс майго таварыша на Далёкі Усход.

Куды гэта вас занесла?

3. што. Падняць або, падняўшы, адвесці ўбок.

З. канец бервяна.

З. руку для ўдару.

4. каго-што. Запісаць, упісаць у што-н.

З. на Дошку гонару.

З. чыю-н. думку ў пратакол.

5. звычайна безас., што. Засыпаць, замесці.

Дарогу занесла снегам.

|| незак. зано́сіць, -но́шу, -но́сіш, -но́сіць.

|| наз. зано́с, -у, м. (да 5 знач.) і занясе́нне, -я, н. (да 3 і 4 знач.).

|| прым. зано́сны, -ая, -ае (да 2 і 5 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

груга́н, -на́ м.

1. во́рон;

2. перен. во́рон, хи́щник;

куды́ г. касце́й не занясе́погов. куда́ во́рон косте́й не занесёт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Га́нгстэр (БРС). Запазычанне з рус. мовы, куды ў новыя часы патрапіла з англ. мовы: англ. gangster ’тс’ (ад gang ’банда’). Падрабязней гл. Шанскі, 1, Г, 26.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замані́ць, -аню́, -а́ніш, -а́ніць; -а́нены; зак., каго (што).

1. Прывабліваючы чым-н., прымусіць прыйсці куды-н., апынуцца дзе-н.

З. ваўка ў пастку.

2. Прывабіць, зачараваць.

Нас там заманіла прырода.

|| незак. зама́ньваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адна́дзіць, -джу, -дзіш, -дзіць; -джаны; зак., каго-што, ад чаго (разм.).

Адвучыць ад якой-н. звычкі ці хаджэння да каго-н. або куды-н.

А. ад курэння.

А. надакучлівага госця.

|| незак. адна́джваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

усчапі́цца, -чаплю́ся, -чэ́пішся, -чэ́піцца; зак.

1. на каго-што. Ухапіўшыся за каго-, што-н., павіснуць.

У. на шыю.

2. на што. Узлезці куды-н. (чапляючыся, карабкаючыся; разм.).

У. на дрэва.

|| незак. усчэ́плівацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)