Verbum

шы́фер, ‑у, м.

1. Чорны або шэры гліністы сланец. Здабыванне шыферу.

2. Будаўнічы матэрыял у выглядзе плітак або лістоў з такога сланцу, які ўжываецца для пакрыцця даху. Будуць узводзіць другі паверх [будынка], затым ставіць кроквы, каб заўтра шыферам накрыць. Гроднеў. На страсе цесля Лявон клаў апошнія аркушы шыферу. Дубоўка.

[Ням. Schiefer.]

мемарыя́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для ўвекавечання памяці якой‑н. асобы або падзеі. Мемарыяльны комплекс.

•••

Мемарыяльная дошка гл. дошка.

[Ад лац. memoria — памяць.]

мені́ск, ‑а, м.

Спец.

1. Увагнутая або выпуклая паверхня вадкасці ў капіляры.

2. Увагнута-выпуклая і выпукла-ўвагнутая лінза.

[Ад грэч. mēniskos — паўмесяц.]

міліцыяне́р, ‑а, м.

Радавы або сержант міліцыі (у 1 знач.). Насустрач, спакойна зірнуўшы на хлопцаў, прайшоў дзяжурны міліцыянер. Ваданосаў.

монаметалі́зм, ‑у, м.

Спец. Грашовая сістэма, пры якой у аснову грашовага абарачэння пакладзены адзін валютны метал (золата або серабро).

[Ад грэч. mónos — адзін і лац. metallum — метал.]

надзіві́ць, ‑дзіўлю, ‑дзівіш, ‑дзівіць; зак., каго.

Разм. Здзівіць усіх, многіх або неаднаразова каго‑н. Ну і надзівіў ты нас!

падстры́гчыся, ‑стрыгуся, ‑стрыжэшся, ‑стрыжэцца; ‑стрыжомся, ‑стрыжацеся; пр. падстрыгся, ‑стрыглася; заг. падстрыжыся; зак.

Падстрыгчы самому або даць падстрыгчы сабе валасы.

пазуме́нтавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да пазумента. Пазументавая майстэрня. // Які зроблены з пазумента або з пазументам. Пазументавы пояс.

пама́сліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., што.

Намазаць або паліць маслам што‑н. Кашу памаслі — у горле не стане. Прыказка.

нераспрацава́ны, ‑ая, ‑ае.

Які зусім не распрацоўваўся або слаба распрацаваны, не прадуманы ва ўсіх дэталях. Нераспрацаваная тэма. Нераспрацаваны план.