кан’екту́ра, ‑ы,
1.
2. Выпраўленне або аднаўленне на аснове здагадак сапсаванага, цяжкага для чытання тэксту.
[Ад лац. conjecture — меркаванне, здагадка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кан’екту́ра, ‑ы,
1.
2. Выпраўленне або аднаўленне на аснове здагадак сапсаванага, цяжкага для чытання тэксту.
[Ад лац. conjecture — меркаванне, здагадка.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)