апло́мб, ‑у, м.

Саманадзейнасць, самаўпэўненасць у гутарцы або ў паводзінах. Гаварыць з апломбам. З апломбам брацца за што-небудзь.

[Фр. aplomb.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)